Οι λόγοι που επιβάλλουν σήμερα την αντικατάσταση των παλαιών ξύλινων κουφωμάτων είναι:
Θα πρέπει να επιλέξετε τον τύπο των παρακάτω κουφωμάτων, ή διαφόρους συνδυασμούς αυτών. Οι τύποι και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, είναι:
Συρόμενα
Τα συρόμενα κουφώματα χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται κατά το πλείστον στις μαζικές κατασκευές (πολυκατοικίες), εκεί όπου επιβάλλεται η οικονομία ως προς τον χώρο. Οι σημερινές σειρές συρομένων κουφωμάτων είναι προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις της αγοράς και προσφέρουν όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη λειτουργικότητα. Χρειάζονται λιγότερο χώρο για να λειτουργήσουν και δέχονται τζάμι, σήτα και πατζούρι ή ρολό εξωτερικά. Μπορούν να είναι χωνευτά στον τοίχο και εξωτερικά. Μπορούν ακόμη να είναι δίφυλλα που ενώνονται στο κέντρο του ανοίγματος, ή επάλληλα που κινούνται το ένα δίπλα στο άλλο και με περισσότερα φύλλα για ανάλογη λειτουργία.Μπορεί να είναι απλά ή θερμομονωτικά.
Ανοιγόμενα
Προσφέρουν μεγαλύτερη ασφάλεια, και καλύτερη μόνωση πολλούς τύπους και σχέδια και δέχονται τζάμι και πατζούρι ή ρολό εξωτερικά. Χρειάζονται χώρο λειτουργίας στο εσωτερικό του χώρου όπου είναι τοποθετημένα. Τα ανοιγόμενα κουφώματα καταλαμβάνουν σήμερα μεγάλο μέρος στην αγορά και τοποθετούνται κυρίως σε μονοκατοικίες και σε αντικαταστάσεις παλαιών ξύλινων κουφωμάτων. Υπάρχουν σειρές απλές και θερμομονωτικές για περιοχές όπου εκεί απαιτείται η τοποθέτησή τους. Έχουν την δυνατότητα και προσφέρουν απεριόριστες εφαρμογές και λύσεις σε κάθε περίπτωση.
Πολύ συχνά παρουσιάζεται το φαινόμενο να επιλέγεται ο τύπος των κουφωμάτων όταν πλέον τα κτισίματα έχουν ολοκληρωθεί και ο ενδιαφερόμενος αγοραστής καθώς συζητεί με τον κατασκευαστή, διαπιστώνει ότι πολλά πράγματα δεν είναι όπως τα είχε υπολογίσει. Ορισμένες σημαντικές από τις αποφάσεις αυτές θα πρέπει να παρθούν πριν από την έναρξη των χτισιμάτων, ή και ακόμα σε συνεργασία με τον μηχανικό σας και τον αρχιτέκτονά σας κατά την εκπόνηση της μελέτης των σχεδίων των χώρων σας.
Συντήρηση και καθαρισμός των κουφωμάτων αλουμινίου
Το Αλουμίνιο και το PVC χρησιμοποιούνται ευρέως για την κατασκευή κουφωμάτων. Η σωστή επιλογή του υλικού για την κατασκευή κουφωμάτων πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα ακόλουθα:
1) Tο αλουμίνιο είναι υλικό πλήρως ανακυκλώσιμο υλικό και φιλικό προς το περιβάλλον. Το PVC αν και ανακυκλώσιμο, σύμφωνα με τη Greenpeace δεν είναι οικολογικό. Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των κουφωμάτων αλουμινίου είναι ελάχιστο σε σχέση με αυτό των κουφωμάτων PVC.
2) Με το αλουμίνιο μπορούμε να κατασκευάσουμε όλων των τύπων κουφωμάτων, ακόμα και πολύ μεγάλων διαστάσεων και ειδικές κατασκευές όπως υαλοπετάσματα, αίθρια, πέργκολες κλπ. Με το PVC δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
3) Τα κουφώματα αλουμινίου διατίθενται σε μία μεγάλη ποικιλία χρωμάτων (ral, ματ, σαγρέ) σε σύγκριση με τα κουφώματα PVC που διατίθενται σε περιορισμένα χρώματα.
4) Η συμπεριφορά του αλουμινίου στην αντίσταση διάδοσης φωτιάς είναι σαφώς ανώτερη από αυτή του PVC το οποίο είναι παράγωγο πετρελαίου.
5) Τα κουφώματα αλουμινίου είναι ανθεκτικότερα σε βάθος χρόνου, εξαιτίας των ιδιοτήτων του αλουμινίου.
Από την άλλη μεριά τα κουφώματα από PVC είναι οικονομικότερα και παρουσιάζουν μεγαλύτερους συντελεστές θερμομόνωσης και ηχομόνωσης. Τα προφίλ αλουμινίου με θερμοδιακοπή ξεπερνούν το μειονέκτημα των συντελεστών με χρήση πολυαμιδίων και μονωτικών υλικών.
Το αργίλιο ή αλουμίνιο (Aluminium) είναι το χημικό στοιχείο με σύμβολο Al. Είναι το πιο άφθονο μέταλλο στο φλοιό της Γης και συνολικά το τρίτο (3ο) πιο άφθονο χημικό στοιχείο συνολικά στον πλανήτη μας, μετά το οξυγόνο και το πυρίτιο. Η κύρια πηγή για τη βιομηχανική παραγωγή του μετάλλου είναι ο βωξίτης.
Το 1761 ο Γκιτόν ντε Μορβό (Guyton de Morveau) πρότεινε το όνομα «αλουμίνα» για το οξείδιο του αργίλου (Al2O3). Το αργίλιο ανακαλύφθηκε, ως στοιχείο, το 1808 από τον Σερ Χάμφρεϊ Ντέιβι, ο οποίος και του έδωσε το όνομα, αρχικά «αλούμιο» και αργότερα «αλουμίνιο», αφού το στοιχείο προερχόταν από το οξείδιό του, την αλουμίνα. Το 1889 ο Bayer επινόησε μία μέθοδο καθαρισμού του βωξίτη προς παρασκευή αλουμίνας, με τη χρήση καυστικού νατρίου. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος για την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων αλουμινίου. Το 1900 η παγκόσμια παραγωγή αλουμινίου ήταν 8000 τόνοι. Έκτοτε αυξήθηκε με πολύ μεγάλους ρυθμούς, για να φτάσει το 1999 τα 24 εκατομμύρια τόνους.
Το μεταλλικό αλουμίνιο έχει (φαινομενικά) μεγάλη ικανότητα στο να αντιστέκεται στη διάβρωση. Αυτό στην ουσία συμβαίνει γιατί με την έκθεση του μετάλλου στην ατμόσφαιρα σχηματίζει στιγμιαία ένα λεπτό επιφανειακό, μη ορατό, στρώμα οξειδίου του, που εμποδίζει τη βαθύτερη διάβρωσή του (φαινόμενο της παθητικοποίησης). Επίσης, εξαιτίας της σχετικά χαμηλής του πυκνότητας και της μεγάλης του ικανότητας να δημιουργεί μεγάλη ποικιλία κραμάτων, έγινε στρατηγικό μέταλλο για την αεροδιαστημική (και όχι μόνο) βιομηχανία. Είναι, επίσης, εξαιρετικά χρήσιμο στη χημική βιομηχανία, τόσο αυτούσιο ως καταλύτης, όσο και με τη μορφή διαφόρων ενώσεών του.
Το αλουμίνιο είναι αναμφίβολα ένα οικολογικό προϊόν. Μετά το τέλος της ζωής τους μπορούν είτε να επαναχρησιμοποιηθούν είτε να ανακυκλωθούν, χωρίς να χάσουν κανένα από τα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Η χρήση ανακυκλωμένου αλουμινίου, προσφέρει επίσης σημαντικά ενεργειακά οφέλη. Η παραγωγή αλουμινίου από ανακύκλωση απαιτεί 5% μόνο της ενέργειας που απαιτείται για την παραγωγή του πρωτόχυτου μετάλλου. Έτσι, το αλουμίνιο, αντί να συμβάλλει στην δημιουργία απορριμμάτων, μπορεί να επαναχυτευθεί και να παραχθούν και πάλι νέα προϊόντα για τις κατασκευές.
Οι ιδιότητες που κάνουν το αλουμίνιο τόσο σημαντικό για την βιομηχανία είναι το χαμηλό του ειδικό βάρος, η υψηλή αντοχή του σε μηχανικές καταπονήσεις και η εξαιρετική αντοχή του στη διάβρωση, η οποία οφείλεται στο φαινόμενο της παθητικοποίησης . Το καθαρό αλουμίνιο είναι αρκετά μαλακό και όλκιμο. Με την προσθήκη σιδήρου, χαλκού και άλλων κραματικών στοιχείων βελτιώνονται κατά πολύ οι μηχανικές του ιδιότητες. Το αλουμίνιο υφίσταται εύκολα κατεργασία με χύτευση και με αφαίρεση υλικού. Παρουσιάζει, επίσης, πολύ καλή θερμική και ηλεκτρική αγωγιμότητα.Οι χαρακτηριστικές ιδιότητες του αλουμινίου και των κραμάτων του, καθώς και η υψηλή τεχνολογία επεξεργασίας του, εξηγούν το σημερινό ευρύ φάσμα εφαρμογών του.
Το αλουμίνιο είναι σήμερα ένα απο τα βασικά δομικά υλικά στην δόμηση και γενικότερα στις κατασκευές κτιρίων. Ανταποκρίνεται στο ακέραιο στις προσδοκίες των μηχανικών και αρχιτεκτόνων, τόσο από πλευράς μηχανικών αντοχών, όσο και από πλευράς αισθητικής. Η δυνατότητά του να είναι πρακτικά αδιάβρωτο από τους καιρικούς παράγοντες, καθιστούν το αλουμίνιο το καταλληλότερο υλικό για την κατασκευή πορτοπαραθύρων, υαλοπετασμάτων, ψευδοοροφών, κάγκελων κλπ. Το αλουμίνιο δίνει τις σωστές λύσεις τόσο στις περιπτώσεις κατασκευής μοντέρνων κτιρίων, όσο και στις περιπτώσεις ανακαίνισης ή συντήρησης παλαιών κτιρίων με ιστορική και αρχιτεκτονική αξία.